Jest to strój, który zasadniczo jest przeznaczony na tzw. wypady za miasto, wycieczki, które mają charakter rekreacyjny i nie są połączone z uprawianiem „profesjonalnej” turystyki czy jakiejś dyscypliny sportu. Strój weekendowy we wszystkich jego wersjach można założyć na urlopie w miejscowościach letniskowych, a więc w takich miejscach, co do których nie możemy mieć żadnych wątpliwości, że dopuszczalny jest w nich „wakacyjny luz”.

Ubranie spacerowe nazywane też jest ubraniem dziennym. Strój ten można określić jako półoficjalny. Jest on - jak czytamy w „Protokole dyplomatycznym” Edwarda Pietkiewicza - „podstawowym strojem mężczyzny, ma szerokie zastosowanie”. Udajemy się w nim na spacer do pracy biurowej, idziemy w nim do kina czy teatru, składamy wizyty w czasie dnia, chodzimy w nim na niektóre te mniej oficjalne przyjęcia, takie jak „lampka wina” w godzinach pracy czy koktajle (zaraz po pracy), ale zawsze tylko do godz. 17.00 21.

 Nazwa „ubranie sportowe koordynowane” mogłaby sugerować, że ma ono coś wspólnego ze sportem. Są tu jednak tylko pewne dalekie dziś analogie o podłożu raczej historycznym. Dawno temu (będzie już prawie sto lat) strój ten (a raczej strój do niego bardo podobny) ubierali eleganccy mężczyźni, gdy uprawiali jakiś „sportu” – np. jeździli na rowerze.  Strój ten można określić jako nieoficjalny. Można w nim uczestniczyć we wszystkich wydarzeniach, które nie są uroczyste ani w jakiś sposób oficjalne i występują przed godz. 18.00,

Nazywane jest też strojem wyjściowym. Jest to już strój oficjalny, ale jeszcze nie uroczysty, strój o bardzo szerokim zastosowaniu – dzienny i wieczorowy. Używamy go podczas imprez oficjalnych i prywatnych bardziej uroczystych spotkań towarzyskich (np. prywatna kolacja „przy świecach”), podczas oficjalnych śniadań, koktajli i obiadów, oficjalnego zwiedzania instytucji czy zakładu pracy, otwarcia wystaw i wszelkich innych uroczystości jeżeli ich organizatorzy nie sugerują w zaproszeniach stroju wieczorowego. Zakłada się je, gdy na zaproszeniu na przyjęcie nie ma żadnej informacji, co do stroju oraz obowiązkowo, gdy na zaproszeniu na przyjęcie napisano: „tenue de ville” lub „informal”

1. Krawat do koszuli z krótkim rękawem
2. Koszula z krótkim rękawem do marynarki
3. Nieodpowiednia długość krawata
4. Rozpięty kołnierzyk koszuli
5. Skarpetki nieodpowiedniego koloru
6. Buty nieodpowiedniego koloru