Do jedzenia zabieramy się tylko wtedy, gdy przed obydwiema osobami pojawiło się pierwsze danie. Jeśli mamy jakieś wątpliwości co do czegokolwiek (np. sposobu jedzenia danej potrawy zapytajmy się dyskretnie obsługi (np. w drodze do toalety). Nie dziękujmy kelnerowi za każdą przyniesioną potrawę (szklankę, popielniczkę itp.) Nie ignorujmy go jednak. Raczej wyrażajmy naszą wdzięczność uśmiechem (ewentualnie skinieniem głowy) skierowanym do niego.

Telefon komórkowy powinien być oczywiście wyłączony podczas całego naszego pobytu w restauracji.

On w żadnym wypadku nie może zdjąć marynarki podczas całego pobytu w restauracji.

Ona nie może siedzieć w restauracji w kapeluszu (wszędzie gdzie indziej go nie zdejmuje).

Jeżeli na stole ułożono sztućce do wszystkich dań używamy ich kolejno poczynając od zewnętrznych.

Jeżeli chcemy w trakcie posiłku wyjść do toalety zdejmujemy serwetkę z kolan i kładziemy ją na krześle stroną czystą do góry (a więc ją odwracamy). Jeżeli położylibyśmy ją na stole byłby to znak dla obsługi, że już skończyliśmy posiłek.

Jeżeli coś upuściliśmy na podłogę prosimy kelnera o podniesienie. Jeżeli sami chcemy to koniecznie podnieść robimy to w momencie opuszczania restauracji. Po odejściu od stolika do szatni powracamy po ten przedmiot.

Jeżeli się w znaczny sposób ubrudziliśmy oddalamy się do toalety, by wyczyścić zabrudzenie, ewentualnie prosimy obsługę o pomoc. Jeżeli zabrudziliśmy stół (np. przewróciliśmy kieliszek czerwonego wina) ratujemy co możemy i zawiadamiamy obsługę. Jeżeli zabrudziła nas osoba towarzysząca nie robimy z tego problemu, nie komentujemy tego faktu, nie powracamy do niego.

Jeżeli się zachłysnęliśmy oddalamy się do toalety, by tam się wykaszleć.

Jeżeli znaleźliśmy w winie kawałek korka wyławiamy go czystym sztućcem (nigdy palcem) lub prosimy obsługę o wymianę wina.

Jeżeli natrafiliśmy na łykowaty kawałek potrawy i nie możemy go przełknąć przekładamy go z ust na widelec (dyskretnie) i odkładamy na brzeg talerza.

Nigdy nie pomagamy w niczym kelnerowi (nie podajemy mu np. wykorzystanych już talerzy czy nie odbieramy od niego potraw). Jeżeli ona zorientuje się, że ucierpiał jej makijaż niech poprawia go wyłącznie w toalecie. Przy stole może ewentualnie i to bardzo dyskretnie pomalować usta.

Nie zwracamy drugiej osobie uwagi na to, że się pobrudziła, że ma przekrzywiony krawat, rozpięty rozporek, rozpiętą bluzkę, podwiniętą sukienkę, poszło jej oczko w pończosze itp. Jeżeli ta usterka bardzo razi odchodzimy od stołu (tak jak do toalety) i prosimy kogoś z obsługi o dyskretne zwrócenie uwagi podczas naszej nieobecności przy stole.

W restauracji kobieta nie może być mocno uperfumowana. To psuje posiłek. Czujemy perfumy, a nie zapach potraw.

Nie korzystamy przy stole w żaden sposób z wykałaczek. Jeżeli skorzystanie z nich jest niezbędne zabieramy je dyskretnie do toalety.

Jeżeli musimy wstać od stołu robimy to wyłącznie pomiędzy daniami i mówimy tylko: „Przepraszam, zaraz wracam”.

Wstając odsuwamy krzesło bezgłośnie.

Jeżeli wstaje ona musi to oczywiście zasygnalizować i zrobić powoli, aby on miał czas ustawić się za jej krzesłem i pomóc jej przy wstawaniu.

Nie krytykujemy cen i jakości potraw. Nie komentujemy nazw potraw (tym bardziej nie wyśmiewamy się z nich).

Pamiętajmy, aby podczas całego pobytu przy stole nie trzymać pod nim rąk i nie opierać na nim łokci, nie przebierać palcami, nie bębnić nimi po stole, nie bawić się sztućcami ani żadnym innym przedmiotem, nie ściągać butów (nawet, gdy niemiłosiernie cisną), nie wyciągać nóg.

Na stole trzymamy cały czas nadgarstki.

Palić można tylko przy kawie. Złagodzenie tej zasady może nastąpić w sytuacji, gdy oboje palą, albo, gdy osoba niepaląca proponuje palącej, by zapaliła. W takim wypadku można zapalić w dłuższej przerwie pomiędzy daniami.

Stanisław Krajski